Fiber Konnektörler genelde karşılıklı olarak birbirine temas ederler. Temas eden yüzey ne kadar temiz ise o kadar iyi bir geçiş sağlanır. Konnektör yüzeyinin ve konnektörün kalitesi iyi bir geçiş için çok önemlidir. Bir uçtan gönderilen ışığın bir kısmı karşıya geçerken bir kısmı ise geri yansır. Geri yansıyan ışığın geçen ışığa oranı ise "Geri Dönüş Kaybı (Reflection Loss - RL)" olarak adlandırılır. Genel olarak SM konnektörlerde geri dönüş kaybının 45 dB civarında olması gerekir. Geri dönüş kaybı değeri ne kadar yüksekse konnektör o denli iyidir. Konnektörler birbirine takıldığında fiberler tam temas etmezlerse arada bir hava duvarı oluşur ve bu hava duvarı daha fazla ışığın geriye yansımasına neden olur. Böylece geri dönüş kaybı 14 dB seviyelerine kadar düşebilir.
Geri dönüş kaybı açıklamasında bahsedilen: konnektör bağlantı noktasında gönderilen ışığın bir kısmı, konnektörden geçerek diğer fiber optik kabloya geçiş yapar. Geçen ışığın gönderilen ışığa oranına geçiş kaybı denir. Buradaki kayıpların ana nedeni yine fiber optik konnektörün kalitesi ile ilgilidir çünkü fiberler birbirine ne kadar iyi temas ederlerse kayıplar o kadar düşüktür.
Fiber optiğin üretimi aslında elektronik çip üretimine benzer bir yöntemle yapılır yani korun kırılma indisini artırmak için içine boron veya germanyum atomları eklenir. Daha sonra tornalarda üzerine saf cam ilave edilerek çok farklı boyutlarda fiber optik cam kütükler elde edilir. Bu cam kütükler daha sonra fiber optik kulelerinde (yaklaşık 15 m) ısıtılarak eritilir ve çapı 125 mikrona kadar indirilir.
Fiber optik kablo üretimi aslında diğer tip kablo üretiminden pek farklı değildir, hatta daha kolay denebilir. Çünkü fiberin transmisyon özellikleri bükülme çapı vb. etkenlerle değişmediği sürece pek değişmez. Bakır kablolarda ise, bu tür özellikler bakırın bükülmesiyle veya izolasyon kalınlığıyla, kullanılan polimer maddesinin elektrik geçirgenliği ile çok yakından ilintilidir. Yani elinizde hazır fiberler olduğu sürece fiber optik kablo üretmek pratikte bakır kablo (örneğin, Cat.5, Cat.6, Cat. 7 vb.) üretmekten daha kolaydır.
Fiber optik konnektörlerin bir çok çeşidi vardır SC, FC, E2000, ST, LC vb. Bu konnektörler fiber optik kabloların uçlarına monte edilmek suretiyle patch cord oluşur. Yani her iki tarafında da bir fiber optik konnektör vardır. Bu Patch Cordlar uzunluklarına göre, fiberin tipine göre (SM, MM vb) birçok çeşide ayrılır. Patch Cordlar genellikle fiber optik dağıtım kutuları (ODF) ile fiber optik ekipmanlar arasında hızlı bir şekilde optik link kurmada kullanılırlar. Patch Cordlarla ilgili bu uygulama yardımıyla hangi çeşit Patch Cord kullanmanız gerektiğine karar verebilirsiniz.
Patch Cord’un ortadan ikiye kesilmiş halidir. Pigtail ve Patch Cord aynı yöntemle üretilir. Bitmiş Patch Cord ikiye bölünerek 2 adet pigtail oluşturulur. Bunun nedeni ise, Pigtai'in tek başına ölçülme olasılığı yoktur. Pigtail ise genellikle bir ucu kabloya ek yapılmak suretiyle kullanılır ve diğer ucu ise konnektör adaptöre takılarak patch cord aktif cihaza bağlanır.
Fiber optik kablo eskiden sadece uzak mesafe hatlara bol miktarda veri taşımak için kullanılırdı. Şöyle ki, modülasyon frekansı arttıkça taşınabilen veri miktarı da artar. Bu bakır kablo üzerinde bakır çapının çok fazla artırılması ile mümkün iken fiber optik kablolarda elektrik sinyali yerine ışık kullanıldığından bu mesafe hem frekansı arttırırken hem de mesafeyi arttırmıştır. Bu ise, önceden akıl edilemeyen ve bakır kablonun yeteneğiyle sınırlı olan haberleşmenin tahmimizden geniş alanlarda kullanılmasını sağlamıştır. Örneğin: bilgisayar ağları, okyanus geçişleri, şehirler arası haberleşme ve evlere kadar fiber uygulaması gibi. Fiberlerin kullanım alanı hayal gücümüzle sınırlıdır.
Işık hızında internet, fiber optik altyapı kullanılarak oluşturulmuş ve evlere kadar fiber uygulamaları için kullanılan bir slogandır.
Fiber optik ek 2 türlü yapılabilir. Birincisi, Fusion Splice olarak bilinen kaynak makinesi diğeri ise mekanik eklerdir.
Single mode fiberler kullanılarak üretilmiş kablolardır. Single mode fiber üzerinde tek bir dalga boyundaki ışıklar tek bir moddan hareket ederler. Bu sayede uzun mesafeli alanlar fiberdeki saçılma ve zayıflama değerleri de göz önünde bulundurulduğunda çok uzun mesafelere kadar güçlendiriciye gerek olmadan kullanılabilirler. Single mode fiber optik kablolar genelde uzun mesafe haberleşmelerinde kullanılırlar. Single mode optik fiber genelde 9/125 mikron çapındadırlar. (9=kor çapı 125=cladding çapı.)
Veri gereksinimi arttıkça bakır kablo veya kablosuz erişimde kaynaklanan veri kısıtlamaları fiber optik kablolarda söz konusu olmadığından günümüz ve gelecek teknolojisi için çok avantajlıdır.
Tüm kablolarda olduğu gibi, fiberin bükülme çapı da kablo çapı x 20'dir. Ancak fiberler ODF olarak bilinen optik dağıtım ve sonlandırma kutularında uzun süre çıplak olarak muhafaza edileceğinden minimum bükülme çapı 3 cm olarak ayarlanmıştır. Kısa vadede (örneğin montaj esnasında) bundan daha küçük çaplarda bükülmesinden bir problem olmaz. Fiber optik kablolar ise, çıplak fiberleri koruduğu için buradaki bükülme çapı fiber optik kablonun çapı x 20 olarak tabir edilir. Örneğin, fiber optik kablonun çapı 1cm ise, en çok 20 cm çapında bir bükülmeye izin verilir.
Fiber optik kablolar genel olarak 2 kmlik boylar halinde üretilir ve uzun mesafelerde örneğin, Ankara-İstanbul arasında 450 km'lik bir fiber optik kablo döşenecekse, her 2 km'de bir fiber kabloların birbirine eklenmesi gerekmektedir. Fiber optik kablolar fiber optik ek kutusu içerisinde genelde fusion splice ile ek yapılarak dış etkenlere karşı ek noktaları korunmuş olur. Fiber optik ek kutuları aynı zamanda fiber optik kablo içerisindeki fiberlerin branşman yapılmasında da kullanılır. Örneğin: 46 fiberli bir fiber optik kablonun 12 fiberini başka bir yere tahsis devamında ise 36 fiber optik kablo ile devam edebilirsiniz. Şimdilerde ise, fiber optik ek kutularının içerisine fiber optik splitterler ilave edilerek, tek bir fiberden 12 fiber elde edilebilmektedir. Yine bu splitterlar (optik bölücüler-pasif) fiber optik ek kutusu içerisine monte edilebilmektedir.
Cladding korun etrafındaki cam cekettir ve kırılma indisi korun kırılma indisinden daha düşüktür. Böylece harici elektromanyetik dalgalar fiberin iletim kalitesini düşüremez.
Fiberler saf camdan imal edilmişlerdir. Fiberlerin cam kısmı 125 mikrondur ancak içinde ışığın geçtiği kısım single mode fiberler için 9 mikron multi-mode fiberler içinse 50 mikron veya 62.5 mikrondur. Korun malzemesinin kırılma indeksi etrafındaki camdan daha yüksek olduğu için seyahat eden ışık kor içerisine hapsolmak zorunda kalır. (Snell yasası)
Işık kor içerisinde hareket ederken, bir miktar dışarı çıkar ve tekrar kor içerisine geri döner. Işığın hareket ettiği bölgenin çapına MFD (Mode Field Diameter) denir. MFD değişik dalga boylarında değişik değerler gösterebilir, bu sizi yanıltmasın çünkü farklı dalga boylarındaki ışıklar farklı güzergahları takip edebilirler.
Multi-mode fiberler kullanılarak üretilmiş kablolardır. Multi-mode fiberler genelde birçok modu ve dalga boyunda taşıyabilen fiberlerdir. Bunlar genelde veri çeşitliliğinin çok olduğu Geniş alan ağları, otomasyon cihazlarının kontrolü gibi uygulamalarda kullanılırlar. Multi-mode kablolar genelde 50/125 mikron ve 62.5/125 mikron olarak iki çeşittir.
